Aποσπάσματα συνέντευξης της Εκπροσώπου Τύπου ΣΥΡIΖΑ στον ρ/σ "105,5 στο Κόκκινο"

(Νίκος Σβέρκος - Δημήτρης Κουκλουμπέρης)

• Καλή σας μέρα κα Σβίγκου. Πείτε μας πρώτα – πρώτα πώς θα μπορούσαμε να περιγράψουμε αυτή τη διήμερη συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής και ποια είναι τα συμπεράσματα που βγάλατε. Γιατί ήταν μια συνεδρίαση, η οποία ήρθε μετά από τις εκλογές, μετά από κάποια βεβαίως πλήγματα, εντός ή εκτός εισαγωγικών, που είχε δεχθεί ο ΣΥΡΙΖΑ στην οργανωτική του και την πολιτική του πορεία. Δώστε μας ένα στίγμα. 

Νομίζω ότι για όποιον παρακολούθησε τη συζήτηση, αλλά και γι’ αυτούς που θα διαβάσουν το κείμενο της πολιτικής απόφασης που θα φέρουμε στη δημοσιότητα σήμερα, ήταν μια πολύ ουσιαστική συζήτηση η οποία ξεκίνησε από την αποτίμηση των εκλογών, αλλά στη συνέχεια προχώρησε και στην ανάλυση των εξελίξεων στην Ευρώπη και στις προτεραιότητες της επόμενης περιόδου. Βλέπουμε τα ποσοστά της αριστεράς να ανεβαίνουν, οπότε αλλάζει και το τοπίο σε επίπεδο Ευρώπης, κάτι το οποίο προσδοκούμε εδώ και πολλά χρόνια, πολύ πριν ο ΣΥΡΙΖΑ έρθει στην κυβέρνηση. Μας απασχόλησε βέβαια, κυρίως, και το πώς ο ΣΥΡΙΖΑ στις νέες συνθήκες της δεύτερης διακυβέρνησης, εν μέσω μνημονιακών δεσμεύσεων, θα μπορέσει να είναι πιο αποτελεσματικός για τις κοινωνικές τάξεις που εκπροσωπεί. Πως θα γίνει ακόμα πιο αποτελεσματικός εν όψει του επικείμενου του συνεδρίου τον Φλεβάρη. 

• κα Σβίγκου, θέλετε να μας πείτε πώς θα μπορέσουν να είναι διακριτοί οι ρόλοι ανάμεσα στο κόμμα, τον ΣΥΡΙΖΑ, και την κυβέρνηση και, επίσης, πώς καθίσταται εφικτό παράλληλα με τις ασφυκτικές δεσμεύσεις που έχουν αναληφθεί στο πλαίσιο του τρίτου μνημονίου να υπάρξει και η στήριξη των πλέον αδύναμων κοινωνικών στρωμάτων. 

Γίνεται πολύς λόγος για τις σχέσεις κόμματος – κυβέρνησης εδώ και πάρα πολλά χρόνια……. 

• …ουσιαστικά δεκαετίες. Είναι και το μεγαλύτερο πρόβλημα γενικώς. 

…..και το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ που είχαν βρεθεί σε κυβερνητικές θέσεις τα προηγούμενα χρόνια, έλυσαν την εξίσωση με έναν συγκεκριμένο τρόπο, που έδειξε βέβαια τα αποτελέσματά του και ως προς το κράτος και ως προς τις κυβερνήσεις τους και ως προς τα κόμματά τους. Είναι η πρώτη φορά στην Ελλάδα που καλείται αυτό το μεγάλο ερώτημα, των σχέσεων κράτους - κόμματος κυβέρνησης, να το λύσει μια δύναμη της Αριστεράς η οποία βρίσκεται στην κυβέρνηση.

Αυτό που πρέπει να τονίσουμε σε πρώτη φάση είναι ότι είναι λάθος να αντιμετωπίζουμε το ζήτημα με όρους ευχολογίων. Δηλαδή, απλώς να λέμε ότι το κόμμα πρέπει να έχει «διαφορετικό ρόλο» από την κυβέρνηση. Απλώς να λέμε ότι το κόμμα «πρέπει να ασκεί κριτική» στην κυβέρνηση ή αντίστοιχα απλώς να λέμε ότι το κόμμα πρέπει  να «στηρίζει» την κυβέρνηση.

Αν δεν δούμε ότι ο ρόλος του κόμματος είναι να μην βλέπει προς την κυβέρνηση, αλλά να βλέπει προς την κοινωνία και βλέποντας προς την κοινωνία, προς τις διεργασίες της, προς τα ανοιχτά της ζητήματα, προς τα κινήματα, έτσι θα χτίζει τις σχέσεις του με την κυβέρνηση, δεν πρόκειται να κατανοήσουμε και να αντιμετωπίσουμε τις προκλήσεις που έχουμε μπροστά μας. 

• Αυτό σημαίνει ότι μπορεί να είναι κριτικό το κόμμα προς τις πράξεις της κυβέρνησης;… 

Αυτό σημαίνει κατ΄ αρχήν στροφή προς την κοινωνία, στις ανάγκες της, μαζικός προσανατολισμός του κόμματος, όχι ένα κόμμα κλειστό και γραφειοκρατικό, στρατηγική συγκρότησης κοινωνικών μετώπων, γείωσης στα κινήματα, γείωσης στις ανάγκες των πολιτών και μέσω αυτών και μέσω  της παραγωγής πολιτικής και της παραγωγής στρατηγικής, γιατί το κόμμα είναι αυτό που παράγει την πολιτική και τη στρατηγική –η κυβέρνηση είναι αυτή που την ασκεί σε ένα ασφυκτικό πλαίσιο τετραετίας- μέσω αυτών, δηλαδή μέσω αυτής της κοινωνικής στροφής, επιδρά στην κυβέρνηση. Οπότε το Κόμμα δεν είναι παρακολούθημα της κυβέρνησης. Κοινή βέβαια η στρατηγική, που είναι η εξυπηρέτηση των λαϊκών τάξεων που είδαμε ότι και στην τελευταία εκλογική αναμέτρηση εμπιστεύτηκαν τον ΣΥΡΙΖΑ.

Οπότε –και για να απαντήσω και στο δεύτερο σκέλος του ερωτήματός σας- αυτό είναι το μεγάλο στοίχημα για την κυβέρνηση. Πώς δηλαδή, παράλληλα με την εφαρμογή των μνημονιακών δεσμεύσεων, θα μπορέσει να εφαρμόσει ένα παράλληλο πρόγραμμα έτσι ώστε να αμβλυνθούν οι επιπτώσεις της μνημονιακής πολιτικής στα κοινωνικά εκείνα στρώματα που το έχουν περισσότερο ανάγκη.. 

• Αυτό το θεωρείτε εύκολο…. Γιατί είναι μια λεπτή ισορροπία… 

Εύκολο δεν είναι σίγουρα. Αλλά θα πρέπει να λάβουμε υπόψη μας αφ΄ ενός ότι υπάρχουν εκείνα τα ανοιχτά ζητήματα στη διαπραγμάτευση, είτε μιλάμε για το χρέος, είτε μιλάμε για τα κόκκινα δάνεια, τα οποία χρειάζονται μια κυβέρνηση η οποία θα μπορέσει να διαπραγματευτεί για τα συμφέροντα της χώρας,. Χρειάζεται επίσης και ο λαϊκός παράγοντας, ο οποίος θα πρέπει κι αυτός να ενεργοποιηθεί και θα πρέπει κι αυτός να διεκδικήσει. Για παράδειγμα, για τις συλλογικές συμβάσεις, που είναι ένα από τα επόμενα μεγάλα βήματα της κυβέρνησης. Σίγουρα δεν είναι εύκολο, αλλά είναι εφικτό.

• Να περιμένουμε εν όψει της νέας κοινοβουλευτικής διαδικασίας για τα προαπαιτούμενα κάποια νέα έκκληση από τον πρωθυπουργό για στήριξη και από τα υπόλοιπα κόμματα της αντιπολίτευσης κάποιων πολιτικών της κυβέρνησης; Και αυτό να το συνδέσω το ερώτημα και με το ενδεχόμενο ευρύτερων συνεργασιών, όχι κατ΄ ανάγκη σε κυβερνητικό επίπεδο, σε κοινοβουλευτικό επίπεδο… 

Θα ήθελα πρώτα να πω ότι βλέπουμε όλοι τις τελευταίες μέρες και εν όψει της κατάθεσης του νομοσχεδίου και τώρα της ψήφισής του την υποκρισία των υπόλοιπων κομμάτων, του ΠΑΣΟΚ, της Ν.Δ. και του ΠΟΤΑΜΙΟΥ, οι οποίοι κατά τη διάρκεια της διαπραγμάτευσης εγκαλούσαν την κυβέρνηση γιατί δεν συμφωνούσε στη μείωση των συντάξεων, στη μείωση των μισθών και σε όλα εκείνα τα οποία επέμεναν οι δανειστές και αντίθετα είχε επιλέξει μια στάση σκληρής και επίμονης διαπραγμάτευσης. Στη συνέχεια τα κόμματα αυτά ψήφισαν τη συμφωνία και τώρα κάνουν ένα όργιο αντιπολιτευτικής κριτικής σχετικά με τα μέτρα που εξειδικεύουν τη συμφωνία.

Νομίζω σωστά ο πρωθυπουργός έθεσε αυτό το ζήτημα, γιατί είδαμε και από τη συζήτηση των προγραμματικών δηλώσεων ότι φάνηκε η υποκρισία των κομμάτων της αντιπολίτευσης, η οποία ελπίζω να μην συνεχιστεί στο βαθμό που όπως είπα και πριν υπάρχουν πολλά ανοιχτά ζητήματα στη διαπραγμάτευση, υπάρχει και το ζήτημα των ισοδυνάμων σε μια σειρά τομέων, οπότε καλό θα ήταν τα υπόλοιπα κόμματα να συμβάλουν με τις προτάσεις τους και όχι να καταφεύγουν σε μια στείρα αντιπολιτευτική κριτική, από την οποία κανένας δεν πείθεται. Γιατί όλοι γνωρίζουν τι συνέβη τα προηγούμενα χρόνια και πώς οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι επιβαρύνθηκαν πολλαπλώς από τις πολιτικές τις οποίες θεωρούσαν ευλογία και success story οι προκάτοχοι του ΣΥΡΙΖΑ. 

• … Πάντως στην αξιωματική αντιπολίτευση υπάρχουν εξελίξεις, διεργασίες, θα οδηγήσουν στην εκλογή νέου αρχηγού, δεν μπορεί παρά να τις παρακολουθείτε εκτιμώ.. Πιστεύετε ότι στη ΝΔ γίνεται μάχη ιδεών ή έχουμε να κάνουμε με μία μάχη προσώπων και μηχανισμών και πώς στέκεται ο ΣΥΡΙΖΑ σαν ο βασικός αντίπαλος της Ν.Δ.; 

Ακόμα και τα ίδια τα στελέχη της Ν.Δ. μιλούν είτε για μάχη επιχειρηματικών συμφερόντων, είτε για μάχη μεταξύ τζακιών και βαρόνων, δηλαδή ακόμα και μερίδα στελεχών της Ν.Δ. είναι αρκετά επικριτική  ως προς την επικείμενη εκλογή Προέδρου στη Ν.Δ.. Νομίζω ότι όλοι οι πολίτες και εμείς που παρακολουθούμε τις εξελίξεις από μια άλλη πλευρά, βλέπουμε ότι είναι μια μάχη μεταξύ προσώπων που κανείς δεν μπορεί να διακρίνει ποιες είναι οι πολιτικές τους ιδέες και ποιες είναι οι πολιτικές τους προτάσεις.

TO ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ